Ολοι ήξεραν τις κινήσεις Ιωαννίδη («Αρσακειάδα»), εκτός από τον Παπαδόπουλο, που δεν ήθελε να πιστέψει ότι θα τον ανατρέψει!
Από τον Τάσο Κ. Κοντογιαννίδη
Σαν σήμερα (της Αγίας Αικατερίνης), 25 Νοεμβρίου 1973, μόλις είχε χαράξει, ο φρουρός ξυπνά επειγόντως τον Γεώργιο Παπαδόπουλο (Πρόεδρος της Δημοκρατίας), που διέμενε στη βίλα του Ωνάση στο Λαγονήσι, για να δεχτεί απεσταλμένο του αρχηγού της ΕΣΑ Δημήτρη Ιωαννίδη. Ηταν ο ταγματάρχης Κουλουμβάκης με 4 εσατζήδες, που του ανήγγειλε ότι έγινε επανάσταση και… καθαιρείται! Είχε μάλιστα και εντολή, αν αντιδράσει, να τον σκοτώσουν.
Σε μια τέτοια περίπτωση, ο Ιωαννίδης ήθελε, πάση θυσία, νεκρό τον Παπαδόπουλο, γιατί, κατά την άποψή του, μετά τον μεγάλο λαϊκό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου θα ικανοποιούσε και θα έλεγε ο κόσμος «έφυγε ο τύραννος», κερδίζοντας τη λαϊκή συμπάθεια!
Αλλά ο Παπαδόπουλος, που κατάλαβε τι συνέβαινε -φρονίμως ποιών-, απέσυρε αμέσως τη φρουρά του χωρίς να αντιδράσει. Εκείνη τη στιγμή, μάλιστα, άρματα μάχης είχαν ζώσει την προσωρινή κατοικία του…
Αλλά και ο Σπύρος Μαρκεζίνης (πρωθυπουργός) ξύπνησε από τον φρουρό του αστυφύλακα, που του είπε ότι διετάχθη να τον εγκαταλείψει, γιατί η κυβέρνησή του καταργήθηκε! Από την τηλεόραση, όπως και ο Παπαδόπουλος, έμαθαν τα υπόλοιπα…
Χωρίς την παραμικρή αντίδραση, ο Ιωαννίδης ανέτρεψε τον δικτάτορα Παπαδόπουλο, τον έθεσε σε κατ’ οίκον περιορισμό και κατέλαβε την εξουσία για να οδηγήσει τη χώρα σε νέες περιπέτειες. Ο κόσμος που το πληροφορήθηκε εκείνο το πρωινό ανάσανε με ικανοποίηση. Οταν όμως άκουσε αργότερα τα διαγγέλματα Γκιζίκη και Ανδρουτσόπουλου, που έλεγαν ότι «η 21η Απριλίου ξέφυγε από τον σκοπό της κ.λπ.», απογοητεύθηκε πλήρως για τον νέο «γύψο» όπου θα έμπαινε…
Θα παρουσιάσουμε τα παρασκήνια και την πλήρη αδιαφορία του Παπαδόπουλου, όταν τον προειδοποιούσαν για την ανατροπή του.
Την παραμονή του πραξικοπήματος, ο Νικόλαος Μακαρέζος βλέπει τον Μαρκεζίνη και του λέει: «Το καθήκον μού επιβάλλει να πω τη σκληρή αλήθεια. Μόνος τρόπος εξόδου από το αδιέξοδο είναι άρση του στρατιωτικού νόμου, παραίτηση του Παπαδόπουλου, ανάληψη της προεδρίας από τον αντιπρόεδρο Αγγελή και εκλογές. Δημοσκόπηση που κάναμε στην Αθήνα δείχνει ότι το 93% εκφραζόταν κατά του Παπαδόπουλου, το 7% ήταν αδιάφορο, ενώ στους στρατιωτικούς διαπιστώθηκε άρνηση εκδήλωσης γνώμης!»
Τον Μαρκεζίνη βλέπει και ο καθηγητής Ιωάννης Γεωργάκης (συνεργάτης του Ωνάση), που προειδοποιεί: «Θα σας ανατρέψει ο Ιωαννίδης».
Την ανησυχία τους εξέφρασαν και ο Αγγλος πρέσβης, σερ Ρόμπιν Χούπερ, αλλά και ο Αμερικανός πρέσβης Χένρι Τάσκα, σε άλλο κλίμα από τον υπουργό Εξωτερικών Κίσιντζερ, που επισκέφθηκε τον Μαρκεζίνη και του εξέφρασε την ανησυχία του από την παρουσία του Ιωαννίδη στην Αθήνα.
«Πάω στο Λονδίνο προς συνάντηση του Κίσιντζερ. Τι θα ήθελες να του διαβιβάσω;» «Βαίνομεν προς εκλογάς» ήταν το μήνυμα του Μαρκεζίνη…
Και ο Στυλιανός Παττακός είδε τον Μαρκεζίνη και τον πίεσε να επισπεύσει τις εκλογές. Πήγε και στον Παπαδόπουλο. «Γιώργο, πρόσεχε τον Μίμη. Κάτι ετοιμάζει!» Εκείνος τον καθησυχάζει: «Ο Μίμης είναι πιστός φίλος, Αρσακειάδα!» Και ο Παττακός τού απαντά: «Μου το είπες και πέρυσι, αλλά πρόσεχε… Ακουσέ με!
Θυμήσου την Αρσακειάδα που ο φίλος μας την έπιασε σε ξένη αγκαλιά!»
Ο Μαρκεζίνης, που έκανε, έναν μήνα πριν, την προφητική δήλωση στη γαλλική «Monde» ότι «αν αποτύχω, η εξουσία θα πέσει στα χέρια ενός Ελληνα Καντάφι», επισκέπτεται τον Παπαδόπουλο, του θέτει το θέμα άρσης του στρατιωτικού νόμου και ορισμού ημέρας διεξαγωγής εκλογών, παρόντος και του Αγγελή. Για τις 10 Μαρτίου λέει ο Παπαδόπουλος, για τις 10 Φεβρουαρίου επέμενε ο Μαρκεζίνης, που του μετέφερε, ως όφειλε, όλες τις πληροφορίες ότι ο Ιωαννίδης σχεδιάζει την ανατροπή του (που έγινε το επόμενο πρωί!).
Ο Παπαδόπουλος, που δεν τα πίστευε, για να απαντήσει στον Μαρκεζίνη, στράφηκε στον Αγγελή λέγοντας: «Νομίζω ότι πρέπει να είπωμεν εις τον Ιωαννίδην να παρουσιασθεί εις τον πρωθυπουργόν, ώστε να μορφώσει ο ίδιος γνώμην, αν πρόκειται περί ανθρώπου ικανού να διαπράξει όσα διαδίδουν!»
Είχα ρωτήσει τον Ιωαννίδη στις Φυλακές Κορυδαλλού, όταν δικαζόταν, αν ήξερε ο Παπαδόπουλος τις κινήσεις του. Μου απάντησε: «Δεν πιστεύω – και να ήξερε, δεν μπορούσε να κάνει τίποτε. Γιατί ο Παπαδόπουλος ήταν ανίσχυρος, είχε μαζί του μόνο τους στρατηγούς, και εγώ τους κατωτέρους αξιωματικούς. Και τις επαναστάσεις δεν τις κάνουν μόνοι τους οι στρατηγοί από τα γραφεία, αλλά οι κατώτεροι…»
Ο Παπαδόπουλος, έλεγαν συνεργάτες του, «έπασχε από αθεράπευτη εμπιστοσύνη προς τον αρχηγό της ΕΣΑ», γιατί πριν από δύο χρόνια ο Λαδάς, στη συνεδρίαση της Επαναστατικής Επιτροπής, ζήτησε από τον Παπαδόπουλο να παραιτηθεί, γιατί είχε παρεκκλίνει από το πνεύμα της επαναστάσεως.
Επενέβη ο Ιωαννίδης και τους προσγείωσε όλους: «Κύριοι, κανείς από εσάς δεν μπορεί να ομιλεί εξ ονόματος των Ενόπλων Δυνάμεων. Στολή φοράω μόνον εγώ. Τις εκπροσωπώ μόνον ΕΓΩ. Και ΕΓΩ λέω ότι αι Ενοπλοι Δυνάμεις στηρίζουν τον αρχηγό της επαναστάσεως Γεώργιο Παπαδόπουλο».
Θα πρέπει να προστεθεί ότι, μία εβδομάδα πριν, στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, που βόλευαν τον Ιωαννίδη, εθεάθη ο ίδιος στην πλατεία Αιγύπτου με συνοδούς του, παρακολουθώντας την εξέλιξη των γεγονότων.
