Η ΝΕΑ ΕΞΟΥΣΙΑ

Η υποκρισία της Αριστεράς, που μάχεται την ιδιωτική εκπαίδευση

Aπολύτως αναμενόμενη είναι η φιλοσοφία της κυβερνητικής πολιτικής στην Παιδεία. Απορώ γιατί δημιουργήθηκε αστικό κίνημα αμφισβήτησης των επιλογών του αρμόδιου υπουργού, το οποίο κατέβηκε και στον δρόμο για να διαμαρτυρηθεί. Οι άνθρωποι είναι συνεπείς με τους εαυτούς τους, δεν υπάρχει κάτι που δεν το ξέραμε: ποτέ δεν θέλησαν την αξιολόγηση σε οιονδήποτε τομέα πολιτικής του δημόσιου τομέα, ποτέ δεν αγάπησαν τη λέξη «αξιοκρατία» – τη θεωρούν «δεξιά»-, για την «αριστεία» δεν το συζητώ.

Η ολοκληρωτική αντίληψη που τους διαπνέει, βασιζόμενη στη στέρεα μαρξιστική παιδεία τους, δεν επιτρέπει στο άτομο να ξεχωρίζει από το ανώνυμο πλήθος. Οι δικτατορίες των μετριοτήτων είναι προτιμότερες από τις ολιγαρχίες των αρίστων. Είναι απολύτως αναμενόμενη φιλοσοφία για ακόμη δύο λόγους.

Πρώτον, γιατί η Αριστερά πάντα έβλεπε την εκπαίδευση -μέση, ανώτερη και ανώτατη- ως οχυρό για να διαιωνίζει την ιδεολογική ηγεμονία της στην ελληνική κοινωνία και να συντηρεί τον μύθο του Βουνού. Τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, ο πολιτισμός, τα μέσα ενημέρωσης ήταν τα κατεξοχήν ταμπούρια της. Ο εξισωτισμός είναι μέθοδος.

Δεύτερον, διότι τη στρατηγική αυτή -δεν μου αρέσει η αξιολόγηση, απεχθάνομαι την εξωστρέφεια, δυσφημώ την αριστεία- την εφάρμοσε και στη διαπραγμάτευση. Δεν μας έκρυψε κάτι. Από τον περασμένο Φεβρουάριο η κυβέρνηση ζητά λεφτά, χωρίς να σηκώνει το ένα πόδι για να το βάλει πάνω στο άλλο. Τέτοια ραθυμία, τέτοια τεμπελιά. Πρέπει, λοιπόν, να συνηθίσουμε με την ιδέα ότι αυτή είναι η νέα εξουσία, αυτήν επιλέξαμε με την ψήφο μας, έτσι θα πορευτούμε για όσο θα πορευτούμε. Πιθανώς στο μέλλον ο κύριος Μπαλτάς, που κατά τα λοιπά φαίνεται σοβαρός άνθρωπος, να αποτελέσει μουσειακό έκθεμα ως ιδεολογικό απολίθωμα μιας εποχής που τέλειωσε παγκοσμίως, αλλά άφησε υπολείμματα προς ανάμνησιν στην Σοβιετική Ελλάδα. Ετσι είναι όμως οι δημοκρατίες. Εχουν πλειοψηφίες και μειοψηφίες.

Αυτή τη στιγμή, η δική μας προσέγγιση είναι μειοψηφία στον λαό. Αυτό που δεν ήταν αναμενόμενο και σε κάθε περίπτωση το βρίσκω εξοργιστικό είναι η υποκρισία των στελεχών της Αριστεράς που μάχονται την ιδιωτική εκπαίδευση. Προσπερνώ το γεγονός ότι τα ιδιωτικά φροντιστήρια, που άφησαν εποχή, δημιουργήθηκαν από διωχθέντες από τα σχολεία αριστερούς αδάμαντες, όπως ο φιλόλογος Ανδρέας Μπελεζίνης. Δείγμα του το τι μπορεί να κάνει κανείς αν αφεθεί ελεύθερος. Αλλά να μας πουλάνε ιδεολογία για την ιδιωτική εκπαίδευση μέλη μιας κυβέρνησης που έχει τουλάχιστον δύο υπουργούς οι οποίοι διδάσκουν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια στο Τέξας και στη Λευκωσία, μια πρόεδρο Βουλής με λαμπρές σπουδές, μεταξύ άλλων, στο πανεπιστήμιο Κολούμπια και υπουργούς που στέλνουν τα βλαστάρια τους στο Αρσάκειο της Εκάλης πάει πολύ.

Μανώλης Κοττάκης

{{-PCOUNT-}}12{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα