Η ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ

Η μέθοδος της αριστερής κυβέρνησης ως άλλος αιώνιος φοιτητής

Γιατί ο ελληνικός λαός ψήφισε ένα δεύτερο «λεφτά υπάρχουν», ξέροντας ότι κατά βάθος δεν υπάρχουν; Γιατί αυτό που θα θεωρούσε μετά βεβαιότητος «ήττα» του Σαμαρά στις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές είναι έτοιμος να το βαφτίσει «νίκη» του Τσίπρα, κι ας του κοστίσει πολύ παραπάνω; Γιατί τόση ανοχή σε τέτοια λάθη; Λέω να το ρίξουμε σήμερα στη… βαριά φιλοσοφία, γιατί, έτσι κι αλλιώς, οι εξελίξεις ήδη τροχοδρομούνται.

Η απάντηση δεν θα αρέσει σε όσους αρέσκονται να αναλύουν την κοινωνία με όρους μνημονιακούς, μεταμνημονιακούς, αντιμνημονιακούς – τι μεγάλη παρεξήγηση κι αυτή! Ο ελληνικός λαός, ύστερα από πέντε χρόνια κηδεμονίας, στην πραγματικότητα αναζητά περηφάνια, και ας κοστίζει. Το εθνικό Υπερεγώ, πάνω απ’ όλα. Αναζητά ηγεσία, κι ας φοβίζει. Ψευδαίσθηση αντίστασης, κι ας μην είναι αλήθεια. Διεκδικεί να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα. Διότι νερά που λιμνάζουν, βρομίζουν. Επιθυμεί ανατροπή των ισορροπιών του ετοιμόρροπου συστήματος. Το έλεγε τις προάλλες, με τον δικό του ιδιόρρυθμο τρόπο, ο λαϊκός τραγουδιστής Γιώργος Μαργαρίτης: «Και μόνο που άλλαξαν οι καρέκλες, εμένα μου φτάνει!» Στην πραγματικότητα, αυτή η συζήτηση κρύβει το αιώνιο ερώτημα για τον ανορθολογισμό των Ελλήνων. Η βάση της σκέψης τους δεν είναι ο ορθολογισμός, αλλά ο ανορθολογισμός, η προσχώρηση στην παραμυθία.

Στη φάση όπου βρίσκονται τα πράγματα, είναι μάταιος κόπος να εξηγήσεις σε κάποιον ότι η δημόσια αντίσταση του ΣΥΡΙΖΑ, που κόστισε στην Ελλάδα ένα σωρό νέους εχθρούς, προβλήθηκε ιδιωτικώς και από τη Ν.Δ. στις διαπραγματεύσεις, με τη διαφορά ότι ο Σαμαράς δεν έλυσε ποτέ το ζωνάρι, καθώς προέρχεται από μια άλλη πολιτική σχολή: τη σχολή που επιλύει τα προβλήματα αθόρυβα, χωρίς φιγούρα. Οι εντυπώσεις σφραγίζουν την εικόνα μιας χώρας για καιρό, βλέπετε. Η διαφορά των δύο πρωθυπουργών είναι ότι τα «γαλλικά» του Τσίπρα διατυπώνονται μπροστά στα ανοιχτά μικρόφωνα, ενώ του Σαμαρά στα απόρρητα τηλέφωνα. Από μια άποψη, θεωρώ την όλη εξέλιξη ευλογία.

Διότι αυτό που ετοιμάζεται να πανηγυριστεί μεθαύριο ως αντιστασιακή νίκη, έπειτα από μήνες απραξίας, θα έρθει ο καιρός που θα χρεωθεί ως μείζων ολιγωρία. Το λαϊκό αίτημα για κατάργηση των Μνημονίων μετατρέπεται σήμερα σε εννιάμηνη παράταση των Μνημονίων – ο ελάχιστος κοινός παρονομαστής. Η κυβέρνηση της Αριστεράς, ως άλλος αιώνιος φοιτητής, κάνει αυτό που πάντα ήξερε: Μεταθέτει την εξεταστική για να περάσει το μάθημα με το πολιτικό πέντε. Σήμερα, που ο κόσμος αναζητά περηφάνια, ηγεσία, ανατροπή, αυτό αρκεί, φτάνει και περισσεύει. Του χρόνου, όμως, που η ηγεσία της Αριστεράς θα είναι αντιμέτωπη με τα αδιέξοδα, δεν νομίζω.

Μανώλης Κοττάκης

{{-PCOUNT-}}8{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα