ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ

Ωρα για κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό την ηγεσία του πρώην πρωθυπουργού

To δημοψήφισμα της Κυριακής αφορά την προσωπική προοπτική του καθενός και της οικογένειάς του. Αφορά την ελευθερία, τη δημοκρατία, την εθνική ασφάλεια, την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας. Πριν και πάνω από όλα, όμως, αφορά τον στρατηγικό προσανατολισμό της πατρίδας μας στον νέο, ταραγμένο κόσμο. Είμαστε Δύση; Είμαστε Ανατολή; Είμαστε Βαλκάνια; Είμαστε Μέση Ανατολή; Είμαστε Ευρώπη; Είμαστε άρνηση της Ευρώπης; Τι από όλα; Για να απαντήσουμε σε αυτό, πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας τρία πράγματα: Την τύχη των αντιευρωπαϊστών κάθε φορά που τα διλήμματα παίρνουν σκληρή μορφή. Τη στάση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα απέναντι στην Ευρώπη. Τις εναλλακτικές που έχουμε. Οσον αφορά το πρώτο, ας κάνουμε τον κόπο να κοιτάξουμε γύρω μας.

Στη μητέρα του αντιευρωπαϊσμού Βρετανία το κόμμα του ευρωβουλευτή Φάρατζ θριάμβευσε στις ευρωεκλογές, αλλά καταποντίστηκε στις πρόσφατες εθνικές εκλογές. Στη Γαλλία του εθνικισμού και των άκρων, η Λεπέν ηττήθηκε από τον Σαρκοζί, ακόμη και στις χαλαρές κάλπες των περιφερειακών εκλογών. Οσον αφορά τον Αλέξη Τσίπρα, πρέπει να κάνω μια βασική παρατήρηση. Η ένταση του αντιγερμανισμού που επιδεικνύει ως ηγέτης της χώρας εκτός από επικίνδυνη είναι και αφύσικη. Ακατανόητη. Αδικαιολόγητη. Μόνο αν θεωρήσει κανείς ότι ο πρωθυπουργός είναι κρυπτο-ατλαντιστής μπορεί να ερμηνεύσει τις συνεχείς επιθέσεις στον Σόιμπλε, την αδιανόητη φράση που ξεστόμισε από το βήμα του Κοινοβουλίου ότι «θα νικήσουμε στον πόλεμο», το ρήμα «μας εκδικούνται» που εξαπέλυσε για τις τράπεζες. Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι ο Τσίπρας δεν είναι απλά αντι-Γερμανός. Είναι αντιευρωπαϊστής. Γι’ αυτό και η αναδρομική ανάγνωση της ομιλίας του στο Ιδρυμα Καραμανλής δείχνει ότι η λέξη Ευρώπη απουσίαζε από τη φρασεολογία του.

Εδώ που φτάσαμε, αγαπητοί, δεν χρειαζόμαστε έναν αρνητή της Ευρώπης αλλά έναν φίλο της Ευρώπης. Και επειδή, όπως μαθαίνω, ο κύριος Τσίπρας θα επιχειρήσει σήμερα να ταυτίσει την άφρονα επιλογή του δημοψηφίσματος με την προσωπική του τύχη, ήρθε νομίζω η ώρα για τη μεγάλη επιλογή. Κόντρα στο πλαστό δίλημμα που θα επιχειρήσει να θέσει σήμερα ο Τσίπρας , όπου «Ναι» ίσον Σαμαράς, Σόιμπλε, Βενιζέλος και όπου «όχι» ίσον Τσίπρας, η απάντηση όλων μας στο διχαστικό κήρυγμα του πρωθυπουργού πρέπει να είναι μία: Φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τη συμμετοχή όλων των κομμάτων υπό την ηγεσία του Κώστα Καραμανλή. Είναι ο μόνος που μπορεί να ενώσει. Ο μόνος που μπορεί να κρατήσει την Ελλάδα στο καράβι της Ευρώπης. Ο μόνος που μπορεί να κυβερνήσει στην τρικυμία «αυτή την τρύπια βάρκα χωρίς κουπιά», όπως κατάντησε ο Τσίπρας την Ελλάδα. Ο μόνος. Πάμε μαζί.

Μανώλης Κοττάκης

{{-PCOUNT-}}8{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα