Η υποκρισία της ψευτοελίτ

Η επίθεση στον Μπουτάρη έγινε από «δικαιολογημένη αγανάκτηση», βάσει του αντιρατσιστικούΑπό τον
Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη*

Φανταστείτε τον δήμαρχο της Χάιφα να βγει και να πει «Ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν μεγάλος ηγέτης για τη χώρα του, έκανε μεγάλες αλλαγές για τη Γερμανία και δεν δίνω δεκάρα (σ.σ.: ο Μπουτάρης έχει δηλώσει στην κάμερα “I don’t give a shit”) αν σκότωσε ή δεν σκότωσε Εβραίους». Φανταστείτε δε να προτείνει κεντρική λεωφόρος της Χάιφα να ονομαστεί «λεωφόρος Αδόλφου Χίτλερ». Φανταστείτε επίσης την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος να συνδιοργανώνει τα καρναβάλια των «δικαιωματιστών» με φτερά, στρας κ.λπ.

Φανταστείτε τον Αρμένη δήμαρχο του Ερεβάν ή του Στεπανακέρτ να δηλώνει κι αυτός τον θαυμασμό του για τον Κεμάλ και πως γράφει στα τέτοια του το αν σκότωσε ή δεν σκότωσε Αρμενίους ο δάσκαλος του Μουσολίνι και του Χίτλερ, ο γενοκτόνος των χριστιανών της Μικράς Ασίας.

Αν λοιπόν, έπειτα από επανειλημμένες τέτοιες συμπεριφορές, εμφανιστεί σε τελετή μνήμης ο Εβραίος ή Αρμένης δήμαρχος και φάει γιούχα, εμπτυσμούς και φάπες από πολίτες των οποίων οι παππούδες μαρτύρησαν στις πορείες θανάτου, στο Αουσβιτς ή στα ολοκαυτώματα των Ποντιακού και εν γένει του Μικρασιατικού Ελληνισμού, τότε δεν είναι απλά μια απρόκλητη βιαιοπραγία κατά ενός δημόσιου λειτουργού, που απλά κάποιοι «ακραίοι» δεν συμφωνούν μαζί του πολιτικά από κομματικό φανατισμό. Η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού από τους Τούρκους δεν είναι «πολιτική άποψη». Είναι ιστορικό γεγονός, έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Μια τέτοια συμπεριφορά, και μάλιστα κατ’ επανάληψη, από έναν ταγό, που με επανειλημμένες δηλώσεις και πράξεις προσβάλλει τη Μνήμη των νεκρών μας, παραβιάζει τον λεγόμενο «αντιρατσιστικό νόμο», με την Εισαγγελία να παίζει το άγαλμα, διότι μόνο άμα θιγεί καμιά μαντίλα ή κάνας εξωτικός στα γούστα κινείται (Ελληνες μπορείς να βρίζεις ανέτως και ατιμώρητα), αποτελεί το γράμμα αλλά και το πνεύμα του άρθρου 308, παρ. 3 περί σωματικής βλάβης, όπου αναφέρεται: «Ο υπαίτιος της πράξης της παρ. 1 είναι δυνατόν να απαλλαγεί από κάθε ποινή αν παρασύρθηκε στην πράξη αυτή από δικαιολογημένη αγανάκτηση εξαιτίας μιας αμέσως προηγούμενης πράξης που τέλεσε ο παθών εναντίον του ή ενώπιόν του και που ήταν ιδιαίτερα σκληρή ή βάναυση». Το ίδιο ισχύει κατ’ αναλογίαν και για την εξύβριση.

Ο Μπουτάρης, ενώπιον όλων, μας προσέβαλε κατ’ επανάληψη όλους, και περισσότερο τους πρόσφυγες, Ποντίους και άλλους. Με θράσος τούς λέει ότι στα παλιά του τα παπούτσια αν σκότωσε ή δεν σκότωσε ο Κεμάλ τους προγόνους των αδελφών μας και συμπράττει στη βεβήλωση της Μνήμης των θυμάτων της Γενοκτονίας με τα καρναβάλια. Αν αυτή η συμπεριφορά του δεν είναι σκληρή και βάναυση, ποια είναι;

Η ψευτοελίτ εξακολουθεί να προσποιείται ότι δεν καταλαβαίνει, πως φρικιά, αναψοκοκκινίζει και κάνει δηλώσεις καταδίκης, από αλληλεγγύη σαν αυτήν των μαφιόζων, βαφτίζοντας όλους τους αντιδρώντες ακροδεξιούς, φασίστες κ.λπ. Στην Αρμενία και στο Ισραήλ, δήμαρχος που θα είχε πει και κάνει τα μισά από τον Μπουτάρη θα είχε οδηγηθεί, συρόμενος από υπερκομματική και παλλαϊκή κατακραυγή, στην παραίτηση και ίσως και στο εδώλιο. Αυτοί που τον υποστήριξαν στην εκλογή και την πορεία του, αυτοί που χαριεντιζόμενοι τον συγκαλύπτουν στις μισελληνικές ιδιορρυθμίες του ουδέποτε ζήτησαν το αυτονόητο: Να ζητήσει συγγνώμη και να ξεκουμπιστεί από την πολιτική.

Επισκέφτηκα τη Θεσσαλονίκη πολλές φορές κι έχω συναντήσει πολλούς φορείς και παράγοντες. Τον Μπουτάρη -το έχω πει- δεν θέλω, ούτε πρόκειται ποτέ να ζητήσω να τον δω, διότι θεωρώ κατάπτυστη -όχι μόνο πολιτικά, αλλά και ανθρώπινα- τέτοια συμπεριφορά, να απευθύνεσαι στην ελληνική προσφυγιά ξερνώντας τέτοιες τερατολογίες. Οποιοι τον χτύπησαν, αν μηνυθούν, μπορούν να αντιμετωπίσουν τον νόμο με την προφανή άμυνα της δικαιολογημένης αγανάκτησης. Τα «δημοκρατικά» τόξα, βέλη, βλήματα των Αθηνών, της ψευτοελίτ, πότε θα παύσουν να παρέχουν ασυλία στον κάθε Μπουτάρη και θα ζητήσουν την παραίτησή του και τον εξοστρακισμό του από την πολιτική; Οταν στο τσακίρ κέφι πάει και κατουρήσει το Μνημείο της Γενοκτονίας; Ισως, όμως, και τότε να του το αναγνωρίσουν ως «δικαίωμα έκφρασης».

Εγώ θα επαναλάβω την παλαιότερη πρότασή μου, εις επίρρωσιν της παλαιότερης προτάσεως του κυρίου δημάρχου: Για να μη μείνει κανείς αδικημένος στη Θεσσαλονίκη, η λεωφόρος Ατατούρκ να συναντιέται σε ένα τρίστρατο με τη λεωφόρο Αδόλφου Χίτλερ και τη λεωφόρο Μπενίτο Μουσολίνι – ο δάσκαλος και οι μαθητές του. Και εκεί όπου θα τέμνονται, να φτιάξουμε δημόσιες τουαλέτες προς τιμήν του Τοπάλ Οσμάν και στην είσοδο να γράφει αγγλιστί, με χρυσά γράμματα, «I don’t give a shit, Boutaris Bey».

*Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, www.neadexia.gr

{{-PCOUNT-}}12{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα