Ιδανικοί συμπαίκτες

Οι επιδιώξεις του Τσίπρα και το «αφήγημα» που του πρόσφεραν οι ΒρυξέλλεςΑπό τον
Μανώλη Κοττάκη

Εψαχνε να βρει εχθρό ο Τσίπρας στον δρόμο προς τις εκλογές -σκιάχτρο για να φοβίσει τους πολίτες-, και τελικά τον βρήκε. Ηταν αυτός που έψαχνε εδώ και καιρό: η Ευρώπη του κυρίου Βέμπερ και των συντηρητικών κύκλων. Η Κομισιόν. Το ιερατείο. Διαβάζοντας με προσοχή το κείμενο της συνέντευξης που έδωσε ο πρωθυπουργός στην ΕΡΤ και αξιολογώντας τη σκόνη που σήκωσε η μονομερής ενέργειά του να καταθέσει την τροπολογία για το αφορολόγητο, είμαι σε θέση να συμπεράνω το εξής: η δημοσιοποίηση της αρνητικής για τις παροχές του έκθεσης της Κομισιόν αποτελούσε επιδίωξη του κυρίου Τσίπρα. Αυτό επιζητούσε. Τη ρήξη. Γι’ αυτό έδωσε τη συνέντευξη. Και τα κατάφερε. 

Οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών τού έκαναν το χατίρι, «τσίμπησαν», έδωσαν στη δημοσιότητα την έκθεση για τις υπερβολικές παροχές των 1,9 δισ. ευρώ και θα πορευτούν μαζί του μέχρι τις κάλπες ως ο ιδανικός «συμπαίκτης». Με άλλα λόγια, του έδωσαν αφήγημα. Επιδίωξη του κυρίου Τσίπρα σε δεύτερο χρόνο είναι και η σύγκρουση κορυφής με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας -θυμηθείτε το- για το ζήτημα των προαγωγών στον Αρειο Πάγο. Ηδη, ένας υπουργός του επετέθη προπαρασκευαστικώς στον κύριο Παυλόπουλο, υποστηρίζοντας ότι πιέζεται «από συμφέροντα» για να μην υπογράψει τα διατάγματα. 

Πιο συκοφαντική αποστροφή, και μάλιστα από τον συγκεκριμένο, δεν θα μπορούσε να έχει διατυπωθεί. Ετοιμαστείτε μετά ταύτα, λοιπόν, για ντιμπέιτ κορυφής μεταξύ των πολιτειακών θεσμών μετά τις 30 Ιουνίου στην τελική ευθεία των εκλογών. Ετοιμαστείτε για μομφές περί τάχα «εκτροπής», παραβίασης του «κράτους δικαίου» κ.λπ. Θα ζήσουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Ωστόσο, στην παρούσα φάση, προτιμώ να εστιάσω στη στρατηγική ρήξης του άλλοτε καλού παιδιού της Κομισιόν και του ΔΝΤ, προκειμένου να βρει το νήμα της αντίστασης εκεί όπου το άφησε το καλοκαίρι του 2015. Ως κίνηση στη σκακιέρα είναι ενδιαφέρουσα και οφείλω να την παρακολουθήσω. Είναι η κίνηση του απελπισμένου ξεροκέφαλου, του εγωιστή που πιστεύει πως όσο πιο πολύ εγωισμό δείξει τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα έχει να πείσει τον εαυτό του ότι το αποτέλεσμα δεν του συνέβη. Του τύπου που θυμήθηκε να σηκώσει «μπαϊράκι» στους θεσμούς έπειτα από ένα τετραετές ρεσιτάλ υποτέλειας, κατά τη διάρκεια του οποίου διευρύνθηκε, απέκτησε κι άλλο βάθος η έννοια της αποικιοκρατίας στην Ελλάδα.

Αυτό το πρώτο κύμα του νεολαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο υποστηρίζεται από το επιτελείο της ρήξης, πρέπει να αποκρουστεί άμεσα και έξυπνα. Με καμιά έννοια δεν πρέπει να ταυτιστεί η Ν.Δ., όπως επιδιώκει ενθέρμως ο πρωθυπουργός, με το ιερατείο των Βρυξελλών.

Αντιθέτως, πρέπει να τεθούν οι δανειστές προ των ευθυνών τους! Τώρα θυμήθηκαν να μετρήσουν το κόστος παροχών του κυρίου πρωθυπουργού και του κυρίου Τσακαλώτου οι Φραγκολεβαντίνοι; Πριν από τις ευρωεκλογές, λογαριασμούς δεν ηδύναντο να κάνουν; Αριθμομηχανές, κομπιουτεράκια, υπολογιστές δεν είχαν στη διάθεσή τους; Γιατί τώρα; Προς τι τώρα η αντίδραση; Για να γίνει ο πρωθυπουργός λαϊκός ήρωας, που τάχα υπερασπίζεται το κοινωνικό κράτος, ενώ η Ευρώπη δήθεν το αποδομεί; Το επικοινωνιακό ξύλο που οφείλει να «ρίξει» η Ν.Δ. στις Βρυξέλλες πρέπει να είναι ανελέητο. Πόσο μάλλον όταν στα παρασκήνια ακούγονται ψίθυροι πως ο Τσίπρας θα αφήσει πίσω του μια βόμβα, «τρύπα» 5 δισ. ευρώ στα δημόσια έσοδα, και σπεύδει τώρα να πολιτευτεί με τρόπο, ώστε να χρεώσει τον επόμενο με τις οφειλές της Μιχαλούς. Θα επανέλθω, όμως. Είμαστε ακόμη στην αρχή. Ο ζαλισμένος σαλεύει.

{{-PCOUNT-}}8{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα